Bert van Marwijk
Lambertus (Bert) van Marwijk (Deventer, 19 mei 1952) is een voormalig Nederlands voetballer. Hij speelde onder meer voor Go Ahead Eagles, AZ, MVV en Fortuna Sittard. Ook speelde hij voor het Nederlands elftal. In 1988 zette hij een punt achter zijn carrière en begon hij een carrière als trainer. Op het Europese toneel wist hij met Feyenoord in 2002 de UEFA Cup te winnen. Momenteel is hij bondscoach van het Nederlands elftal, waarmee hij op het Wereldkampioenschap voetbal 2010 verliezend finalist werd.
Als speler
Clubvoetbal
Als aanvaller en middenvelder speelde hij 390 wedstrijden in de Eredivisie, onder andere bij Go Ahead Eagles, AZ '67, MVV en Fortuna Sittard. Met AZ '67 won Van Marwijk 1978 de KNVB Beker. Hij speelde één interland in 1975.
Nederlands elftal
Aan het eind van zijn laatste seizoen voor de Go Ahead Eagles (30 mei 1975) werd Van Marwijk door toenmalig bondscoach George Knobel opgeroepen voor de vriendschappelijke wedstrijd tegen Joegoslavië. Hij startte samen met mede-debutant Henk van Rijnsoever van AZ '67 in de basis. In het Partizan-stadion zagen 25000 toeschouwers hoe Savic (12 ') en Danilo Popivoda (18 ') Joegoslavië al ver voor rust op een 2-0 voorsprong zetten. In de rust werd Van Marwijk gewisseld voor nóg een debutant: Nico Jansen. De speler van FC Amsterdam was de enige die van scheidsrechter Lajos Somlai een gele kaart kreeg. In de 81e minuut zette Izevic de eindstand op het bord: 3-0. Dit was tevens de laatste wedstrijd van Van Marwijk voor het Nederlands elftal
Als trainer
Van Marwijk begon zijn trainerscarrière in eigen land, bij de jeugd van MVV en SV Meerssen. In 1990 werd hij in België trainer van de eerste ploeg van FC Herderen in Tweede Provinciale, maar dat eerste seizoen degradeerde hij al. Hij keerde terug naar Nederland waar hij trainer werd van amateurclubs RKVCL Limmel en daarna SV Meerssen.
Fortuna
Als trainer haalde hij met het bescheiden Fortuna Sittard in het seizoen 1997/1998 de 7e plaats in de Eredivisie en de finale van de KNVB beker in 1999. In dat seizoen speelden ook spelers als Mark van Bommel, Kevin Hofland en Wilfred Bouma in het elftal van Fortuna.
Feyenoord
In 2002 won hij met Feyenoord de UEFA-Cup. Feyenoord werd drie keer derde in de Eredivisie onder zijn leiding. In de zomer van 2004 vertrok hij.
Borussia Dortmund
Sinds de zomer van 2004 was hij in dienst als trainer van Borussia Dortmund; dit dienstverband duurde tot 18 december 2006. Kort na aanvang van zijn trainerschap werd bekend dat Dortmund met grote financiële problemen te kampen had en dat er daardoor weinig ruimte was om nieuwe spelers aan te trekken. Omdat Van Marwijk er niet in slaagde grote prijzen te winnen, stond zijn positie meermalen ter discussie. In overleg met de club werd zijn contract in december 2006 ontbonden.
Weer Feyenoord
In juni 2007 voerde Van Marwijk verkennende gesprekken met zijn voormalige werkgever Feyenoord over een eventuele terugkeer bij de Rotterdamse club. Op 14 juni werd bekend gemaakt dat Van Marwijk voor twee seizoenen heeft getekend bij Feyenoord. Deze 2 jaar dient hij niet uit, aangezien hij op 31 maart 2008 officieel door de KNVB wordt gepresenteerd als opvolger van bondscoach Marco van Basten per juli 2008. Van Marwijk bleef nog wel tot het einde van het seizoen 2007 - 2008 bij Feyenoord en sloot dit af met het winnen van de KNVB beker.
Bondscoach
Na het Europees kampioenschap voetbal 2008 werd Van Marwijk bondscoach van het Nederlands voetbalelftal. Hij is de opvolger van Marco van Basten die na het EK voetbal 2008 opstapte als bondscoach en trainer werd van AFC Ajax. Ruud van Nistelrooy bedankte voor het Nederlands voetbalelftal, omdat hij het drukke programma van het Nederlands voetbalelftal niet kon combineren met het programma van Real Madrid.
Voor de eerste oefenwedstrijd op 20 augustus 2008 riep hij Mark van Bommel op in de voorlopige selectie. Mark van Bommel wilde onder Marco van Basten niet meer spelen voor het Nederlands voetbalelftal. Nederland plaatste zich voor het wereldkampioenschap voetbal 2010 door in de kwalificatie alle acht wedstrijden te winnen.
Begin juni 2010 reisde het Nederlands Elftal af naar Zuid-Afrika voor de eindronde van het WK voetbal. Nederland eindigde als eerste in poule E. In de achtste finale moest het elftal het opnemen tegen Slowakije. Deze werd gewonnen met 2-1 waarna de kwartfinale tegen Brazilië volgde. Deze werd ook gewonnen met 2-1. In de halve finale was Uruguay de tegenstander. Na deze wedstrijd met 3-2 gewonnen te hebben trad het team in de finale op 11 juli 2010 aan tegen Spanje. Die wedstrijd verloor Nederland met 0-1.
Bij terugkeer in Nederland werd hij samen met aanvoerder Giovanni van Bronckhorst geridderd door demissionair minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Ab Klink, en werd er vervolgens een rondvaart genoten door het centrum van Amsterdam en een huldiging op het Museumplein waar ongeveer 750.000 mensen op af kwamen.
Sinds zijn eerste wedstrijd als bondscoach heeft Van Marwijk maar vier keer verloren: een vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen Australië, de finale van het WK voetbal 2010 tegen Spanje, een kwalificatiewedstrijd voor het EK voetbal 2012 tegen Zweden en een 3-0 nederlaag tegen aartsrivaal Duitsland.
Op 2 september 2011 behaalde het Nederlands elftal onder zijn leiding de grootste zege ooit uit de historie van het Nederlands elftal, namelijk door te winnen met 11-0 van San Marino.
Op 8 december 2011 verlengde bondscoach Bert van Marwijk zijn contract tot 2016.
